BEST

Cześć!

Dawno pisałam wpis więc stwierdziłam że powinnam się podzielić z wami następną dawką przemyśleń. Dzisiejszy wpis będzie krótki, ponieważ nie mam konkretnego i w miarę ciekawego pomysłu. :)

Już nie mogę się doczekać soboty, ponieważ mam super plany, ale oprócz tego jestem umówiona z Jadzią i Gośką na sesję więc będę mogła porobić zdjęcia! Oczywiście się z wami nimi podzielę i już nawet mam pomysł na wpis :)

Co prawda to prawda zdjęcia nie są z konkretnej sesji, ale ostatnio nie mam niestety w ogóle czasu, a zdjęcia, które robiłam na zajęciach z fotografii ma pani. Dodam je kiedy je dostanę. Postanowiłam, że pokażę wam te, które najbardziej mi się podobają i wyzwalają we mnie najwięcej miłych wspomnień.

ACH <3 :

APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 42 mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 13

CZAS: 160

WB: 6600K

MANUAL

APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 42 mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 13

CZAS: 250

WB: 6600K

MANUAL

APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 42 mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 13

CZAS: 250

WB: 6600K

MANUAL

APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 14 mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 11

CZAS: 30

WB: 6600K

MANUAL

Wiem, że zdjęcie nie jest najlepszej jakości i wykonania, ale bardzo mi się podoba :) 

DUSZA ARTYSTY XD

 APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 39 mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 10

CZAS: 4

WB: 5300K

APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 42 mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 10

CZAS: 4

WB: 5300K

APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 42 mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 11

CZAS: 4

WB: 5300K

MIŁEGO WIECZORKU I CO NAJWAŻNIEJSZE WEEKENDU <3

CLASS LIFE

Cześć!

Ten wpis będzie bardzo pozytywny :)

Muszę przyznać, że mam najlepszą klasę na świecie. W czwartek postanowiliśmy, że na następny dzień przyjdziemy do klasy w pidżamach :). Rzeczywiście przyszła większość osób. Było super! Poduszki, koce, miśki i grube skarpetki haha. I jak tu ich nie kochać?

Moja klasa jest dla mnie jak rodzina. Oj wiele było kłótni i anty klubów (haha). Przezwiska były normą, a czasem nawet dochodziło do rękoczynów. Tyle ile przeżyłam razem z nimi nikt, ani nic mi nie zastąpi. Może i nie zawsze się zgadzamy i nie każdy się ze sobą lubi, ale razem i tak tworzymy jedność. Jak coś robimy to razem, jak ktoś ma kłopoty to stoimy za nim murem. Jestem szczęśliwa, że mogę chodzić do takiej klasy.
Akurat tak się składa, że u  nas w szkole jest i podstawówka i gimnazjum, więc teraz będzie 8 rok jak będę chodziła z tymi wariatami do klasy, więc trudno się nie dziwić, że są dla mnie jak rodzina. W końcu przeżyłam z nimi więcej niż połowę swojego życia. Jak sobie wyobrażę, że tylko rok gimnazjum i muszę iść do liceum, bez nich to mi jest strasznie przykro.  Nie potrafię spojrzeć w przód tylko cofam się do tyłu!
Tyle przeżyć i wspomnień... Tyle wycieczek, plenerów. Kocham chodzić do szkoły, ale tylko i wyłącznie przez nich. Wiem, że zawsze wydarzy się coś takiego, że będę śmiała się przez resztę dnia. Dużo pisać, bo same dobre wspomnienia mam :D

Zła strona hmm... Nie każdy ze sobą ma takie dobre kontakty i nie każdy ze sobą się koleguje lub ktoś się kiedyś ze sobą przyjaźnił, a teraz przyjaźni się z  inną osobą... Tworzą się grupki, ale przyjaciół lecz to nie znaczy, że oni się odcinają od klasy... Każdy ma swoje zdanie i szanuje zdanie innych. Gdy dochodzi do sprzeczek  (co jest rzadkie) to w większości przypadków dochodzi do kompromisu.
Jak ja z kimś się "kłócę" to nigdy się nie gniewam...serio... nie umiem się gniewać i mścić. Szybko zapominam o problemie i normalnie rozmawiam, zresztą inni też tak mają :D

2 filmiki nagrywane komórką, ale za to  wspomnienia super <3

Na teatr Marcelina przyniosła klocki, ponieważ były potrzebne do sceny. Ułożyliśmy wielką wieżę na kółkach, która nie chciała stać... I trzeba było ją trzymać XD

Tutaj Dominik schował się w pudle z klockami na język polski i tak się  to właśnie skończyło :)

hahahha

TERAZ CZAS NA ZDJĘCIA Z WCZORAJSZEGO PIDŻAMOWEGO DNIA :)

APARAT: Olympus e420

OGNISKOWA:  17 mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 3.8

CZAS: 60s

WB: auto

 APARAT: Olympus e420

OGNISKOWA:  17 mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 3.8

CZAS: 60s

WB: auto

APARAT: Olympus e420

OGNISKOWA:  14 mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 3.5

CZAS: 60s

WB: auto

MIŁEGO DNIA <3

PS: kocham was śpiochy :)

PHOTOMANIA

Cześć!

Oj co prawda to prawda dawno pisałam, więc dzisiaj postanowiłam, że muszę coś napisać. Wpis będzie o moich zajęciach z fotografii, ponieważ akurat znalazłam zdjęcia jak to u nas jest. Jak napisałam w FAQ chodzę do Państwowej Szkoły Artystycznej na fakultet plastyczny oraz posiadam lekcje z fotografii. Wiecie również, że się nią interesuję więc jest to jeden z nie wielu przedmiotów na, który czekam przez 3 tygodnie (niestety co tyle mamy, ale za to 3 godziny :>). Cieszę się, że mogę chodzić do takiej szkoły i rozwijać swoją pasję i zainteresowania.

Na zajęciach najczęściej <teraz> robimy zdjęcia w studio, ale jeszcze jak było w miarę jasno i ładna pogoda robiliśmy zdjęcia w plenerze (kiedyś je dodam, ale jak na razie ma je pani). W pomieszczeniu zdjęcia nie są aż tak naturalnie piękne. Jest sztuczne światło i nie da się zrobić ciekawych oraz niespodziewanych ujęć. Oczywiście, że wolę robić zdjęcia w plenerze, wtedy zawsze znajdzie się rzecz, która mnie zainspiruje. Wolę robić zdjęcia naturalne, a nie pozowane lub sztucznie oświetlane. Zresztą i tak kocham robić zdjęcia więc cieszę się, że w ogóle mam taką możliwość.

Mam wiele zainteresowań i na przykład relaksuję się też kiedy gotuję lub jestem na scenie i gram swoją rolę, lecz każde z nich wyzwala we mnie inne uczucia. Gotowanie pozwala mi zapomnieć o natłoku myśli i oderwać się od rzeczywistości, aktorstwo to moje "powołanie", po prostu na scenie dostaję dodatkowych skrzydeł i zapominając o wszystkim na chwilę czuję się jak gwiazda - jestem w centrum uwagi i dzielę się emocjami z innymi.

...

Lecz kiedy robię zdjęcia czuję się szczęśliwa i spełniona. Pozwala mi to zapomnieć o problemach. Sama myśl o tym wyzwala u mnie uśmiech. Jest to jedyna z naprawdę niewielu rzeczy która wywołuje u mnie tak pozytywne emocje. Jak czuję aparat w dłoni to czuję się wolna. Od razu mam ochotę wyjść gdzieś daleko na spacer, żeby móc wykorzystać chwilę. Czasami nawet jak jest brzydka pogoda - dla mnie to nie ma znaczenia. Kiedy wracam ze szkoły i mam możliwość iść na sesję, to nawet się nie zastanawiam. Niektórym pomaga muzyka, niektórym malowanie, niektórym palenie, śpiewanie, a mi fotografia. 

Są to zdjęcia sesji w studio, która polegała na tym, że miałyśmy z dziewczynami ucharakteryzować Ankę tak, żeby była podobna do obrazu z książki. Było to strasznie trudne. Musiałyśmy odpowiednio ustawić lampy żeby cień na twarzy był podobny. Trochę zdjęcia przypominają obraz (z naciskiem na TROCHĘ).

Mam fajne wspomnienia z tej sesji. Zawsze zresztą są fajne. hahahhaha :D 

APARAT: Olympus e420

OGNISKOWA: 14 mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 3.6
CZAS: 60 s
WB: auto

APARAT: Olympus e420

OGNISKOWA: 14 mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 3.5
CZAS: 60 s
WB: auto

APARAT: Olympus e420

OGNISKOWA: 14 mm

ISO: 400

PRZYSŁONA: 7.1
CZAS: 8s
WB: auto

APARAT: Olympus e420

OGNISKOWA: 30 mm

ISO: 400

PRZYSŁONA: 5.1
CZAS: 30 s
WB: auto

APARAT: Olympus e420

OGNISKOWA: 24 mm

ISO: 400

PRZYSŁONA: 7.1
CZAS: 25 s
WB: auto

APARAT: Olympus e420

OGNISKOWA: 14 mm

ISO: 400

PRZYSŁONA: 7.1
CZAS: 15 s
WB: auto

APARAT: Olympus e420

OGNISKOWA: 42 mm

ISO: 400

PRZYSŁONA: 7.1
CZAS: 15 s
WB: auto

MIŁEGO WIECZORKU <3

MOM

Cześć!

MAMA - zastanówmy się z czym kojarzy się nam to słowo.
Prawda, każdy ma inne skojarzenia.
Ciekawa jestem za co wy kochacie swoją mamę i czy ją szanujecie...
Na pewno.
A teraz pomyślcie jak Jej to okazujecie.

Nie rozumiem jak można nie szanować osoby, która nosiła nas przez 9 miesięcy w brzuchu, wstawała w nocy, dbała o zdrowie i rozwój, a co najważniejsze wychowała nas. Zawsze możemy się zwrócić do Niej i mimo wszystko zawsze wybaczy. Kiedy byłaby taka potrzeba to oddałaby za nas swoje własne życie. Denerwujące jest to, że niektórzy nazywają swoją mamę - "stara" albo coś w tym stylu. Jaki to jest szacunek? Żaden. Albo czy normalne jest to, że się Jej nie pomoże, bo na przykład koledzy się patrzą i nie chce się mieć potem "siary". Jak można się wstydzić własnej mamy? Nie wiem czy ludzie nie mają wyrzutów sumienia i przychodzi im łatwo ranić osobę, która dała im życie? To jest dla mnie brak jakichkolwiek uczuć... Mimo kłótni i krytycznych sytuacji mama Cię nie zostawi... NIGDY... Jak zachorujesz na ciężką chorobę będzie Cię wspierać, robić wszystko żeby Ci pomóc, a już na pewno Cię nie zostawi. Śmieszne, ale zbyt często mamy największe pretensje do osób, które najbardziej kochamy... Również niestety doceniamy to co mamy i mieliśmy po śmierci lub odejściu właśnie tej osoby.

Wpis ten jest o moich relacjach z mamą. Wiele osób pyta mnie dlaczego tak często z nią przebywam i dlaczego tak często z nią rozmawiam. Prawda, że moja mama wie wszystko i nie ma rzeczy, której nie wie. Mam do niej szacunek i wielkie zaufanie. Jest dla mnie nie tylko mamą, ale też i przyjaciółką. Zresztą Ona również mówi mi o swoich problemach. Kiedy się potykam albo upadam mama nadal mnie podnosi z taką samą lekkością jak wtedy kiedy byłam dzieckiem. Kiedy mam problem, zawsze pomaga mi go rozwiązać. Kiedy jest jej przykro i czasami płaczę ja nie potrafię na to patrzeć, ponieważ wtedy zaczynają mi lecieć łzy. Mimo wszystko choćby nie wiem co by mi się stało zawsze jej uścisk mnie uspokoi. Nigdy nie było sytuacji kiedy zawiodłabym się na Niej i kiedy mogłabym stracić do Niej zaufanie. ZAWSZE jest przy mnie kiedy tego potrzebuję Zresztą tak jak u góry napisałam, dała mi życie i wychowała mnie. Wiem, że starała się o mnie z tatą długo i jestem jedyną jej córką i, że jestem jej winna to, że żyję. Często kiedy zrobię coś co mogłoby zawieść jej zaufanie do mnie mam takie wyrzuty sumienia, że nikt tego nie zrozumie. Czasami nawet i jest mi nie dobrze. Nie jestem dzieckiem, mam swoje poglądy, lubię rozmawiać na poważne tematy oraz rozumiem bardzo wiele. Doceniam to co teraz mam, bo wiem jak bym się czuła jakby nagle bym to straciła. Często się kłócimy i wyzywamy, ale potrafimy się pogodzić i to jest ważne. Nie umiemy się na siebie gniewać. To jest umiejętność wybaczania, a ja zawsze Jej wybaczę. Kiedy przypominamy sobie wszystkie kłótnie, kiedy mamy świadomość, ze przesadziliśmy i jesteśmy winni przeprosiny lub podziękowania. Chcemy Ją mieć blisko by na tę jedną chwilę powiedzieć tych kilka słów. Teraz przypomnij sobie wszystko i bez zastanowienia powiedz dwa słowa, które sprawią, że Twoja mama się uśmiechnie:

Przepraszam

i

Dziękuję.

 APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 14 mm

ISO: 100
PRZYSŁONA: 5.0

CZAS: 160
WB: auto

 APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 14 mm

ISO: 100
PRZYSŁONA: 5.0

CZAS: 160
WB: auto

APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 14 mm

ISO: 100
PRZYSŁONA: 6.3

CZAS: 200
WB: auto

http://www.youtube.com/watch?v=zK2q3-y8nCQ

MIŁEGO POPOŁUDNIA <3

WITH DOG

MÓJ PIES

Wabi się Edi. Jest kochany. Zawsze rano czeka po drzwiami aż się obudzę kilka godzin. Kiedy się już wyśpię i obudzę, mama otwiera moje drzwi do pokoju on szczeka i próbuje sam je otworzyć, zawsze skacze na łóżko i chce żebym go pogłaskała. To jest takie słodkie. Jeśli nikt nie chce się z nim bawić to bierze swój kocyk z legowiska i piłkę, daje ją koło koca a sam szarpie nim na wszystkie strony żeby piłka wyleciała. Jak wyleci to biegnie za nią i znowu sobie sam ją "rzuca".
 Jestem z nim bardzo zżyta i nie wyobrażam sobie życia bez niego :)

Oczywiście, że chciałabym więcej psów i to bardzo. Niestety mieszkam na wysokim piętrze w niedużym mieszkaniu więc więcej psów nie mogę mieć. Rodzice nie lubią za bardzo kotów (a szkoda) więc też ich nie będziemy mieć.  Świnka morska lub chomik również nie, ponieważ niestety mama jest uczulona na ich sierść.
Przykro mi bardzo kiedy widzę bezdomne zwierzęta, albo te ze schroniska. Fajnie, że istnieją, ale takie, w których są dobre warunki. Jakbym mogła to wzięłabym te wszystkie zwierzęta i chciałabym żeby czuły się kochane, ale to może w przyszłości.

A O TO MAŁA SESJA NA SPACERKU Z EDIM: 

  APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 31mm
ISO: 100
PRZYSŁONA: 7.1

CZAS: 125

WB: auto

  APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 42mm
ISO: 100
PRZYSŁONA: 7.1

CZAS: 160

WB: auto

  APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 42mm
ISO: 100
PRZYSŁONA: 7.1

CZAS: 160

WB: auto

 APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 14mm
ISO: 100
PRZYSŁONA: 5.6

CZAS: 200

WB: auto

Trochę przerobiłam (rozjaśniłam) tylko dlatego, że zdjęcie było robione pod słońce

 i na samowyzwalaczu (12s). Tylko to zdjęcie.
APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 14mm
ISO: 100
PRZYSŁONA: 4.5

CZAS: 160

WB: auto

MIŁEGO WIECZORU <3

FAQ

Cześć!

Nie chce pisać wszystkiego w ABOUT ME. Wolę napisać wszystko w tak zwanym FAQ.

JA

1. Nazywam się Dagmara Jarzyńska

2. Mam 14 lat.

3. Interesuję się fotografią, gotowaniem i aktorstwem.

4. Słucham klasyki rocka, ale jak spodoba mi się piosenka to obojętny gatunek. 

5. Urodziłam się 26.01.2000 r.

6. Nie mam drugiego imienia.

7. Mam psa Ediego (zdjęcia w następnym wpisie)

8. Nie mam chłopaka ani dziewczyny.

9. Jestem hetero.

10. Jestem tolerancyjna.

11. Mam 166 cm wzrostu. 

12. Nigdy nie farbowałam włosów.

13. Rozjaśniałam końcówki, ale prawie ich nie widać, ponieważ mam dość jasne włosy (najbardziej w lato)

14. Maluję tylko rzęsy, ale czasami w ogóle.

15. Uważam, że jestem jak na swój wiek dojrzała.

16. Mam bardzo dobry kontakt z mamą (również napiszę w kolejnym wpisie)

17. Nie piję i nie palę oraz nie biorę narkotyków. 

18. Nie tnę się i mam o tym bardzo krytyczne zdanie.

19. Mam przyrodnią siostrę. (od strony taty), która jest ode mnie starsza o 18 lat i mieszka w Irlandii z mężem i córką.

NIE PISZĘ TEGO ŻEBY SIĘ CHWALIĆ:

19. Mam lustrzankę OLYMPUS E420. 

20. Mam LG SWIFT E340 L3.

Nie mam grzywki to tak tylko do zdjęcia :)

APARAT: olympus e420

OGNISKOWA: 17 mm

ISO: 400

PRZYSŁONA: 3.8

CZAS: 0.0

WB: auto

SZKOŁA

1. Chodzę do Państwowej Ogólnokształcącej Szkoły Artystycznej.

2. Szkoła ta posiada 3 fakultety:

a) literacki.

b) plastyczny.

c) muzyczny.

Ja jestem na fakultecie plastycznym.

3. Mam dobre oceny moim zdaniem. 

4. W szkole mamy fotografie i teatr.

W sumie to nie wiem co jeszcze mam napisać. Jeśli czegoś jeszcze ktoś chciałby się dowiedzieć to czekam na pytania w komentarzach lub na asku : http://ask.fm/Daga2013 

START

Cześć!

Na powitanie napiszę, że mam na imię Dagmara Jarzyńska i mam 14 lat. Szczerze nie zastanawiałam się o czym będzie ten blog i do tej pory nie wiem. Będę dzieliła się z wami moimi przemyśleniami oraz  wrzucała tutaj moje zdjęcia (Interesuję się fotografią i może komuś spodobają się). Chciałabym dodać, że postanowiłam zacząć prowadzić bloga, ponieważ chciałam zobaczyć jak to jest i ciekawią mnie takie rzeczy. Pomyślałam również, że fajnie by było pokazać moje fotografie i podzielić się moimi zainteresowaniami. Będę starać się prowadzić tego bloga ciekawie i dzielić go na wpisy o pewnym temacie. ZAPRASZAM  :)

PS: Wszystko o mnie napiszę w FAQ czyli w następnym wpisie.

PARK ZAKOPANE:

Przykładowe zdjęcia, ponieważ akurat takie mam na laptopie. 

W następnym wpisie dodam lepsze i już zrobione przeze mnie.

APARAT: Olympus e420

OBIEKTYW: 14mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 5.6

CZAS: 160

WB: auto

APARAT: Olympus e420

OBIEKTYW: 14mm

ISO: 100

PRZYSŁONA: 5.0

CZAS: 160

WB: auto

Tryb niestety automatyczny, ponieważ moja mama robiła zdjęcia. 

Ja dałam ręce do przodu w formie *HUG ME*, a akurat w tym

momencie mama zrobiła mi zdjęcie :)

Za chwileczkę następny wpis.

MIŁEGO WIECZORU <3